- Βιώματα τραύματος, αρνητικά συναισθήματα και φαντασιώσεις (όπως, π.χ. οργή, θυμός, λύπη, φόβος, συναισθήματα αβοήθητου, γενικευμένο άγχος, κοινωνική φοβία, αισθήματα μοναξιάς, φόβος θανάτου και αισθήματα τρομοκρατίας-πανικού σε κάποιες περιπτώσεις ομαδικών εκφοβισμών, φαντασιώσεις θανάτου των διωκτών, κλπ.)
- συγκρουσιακά, αλλά και αρνητικά συναισθήματα σε σχέση με γονείς και εκπαιδευτικούς (αντιλήψεις αδιαφορίας από την πλευρά των εκπαιδευτικών, αλλά και κάποιων γονέων, αισθήματα αδικίας και θυμού για τη συμπεριφορά δασκάλων που δεν παρεμβαίνουν ή δεν τιμωρούν τους μαθητές-δράστες, πεποίθηση για μη προστατευτικούς γονείς και δασκάλους, φόβος καταγγελίας εξαιτίας του γεγονότος ότι οι δάσκαλοι δεν καταλαβαίνουν, φόβοι κακών χειρισμών από τη μεριά τους, σκόπιμης ή μη εσκεμμένης προδοσίας τους στους θύτες και αντεκδίκησης,
- αρνητικά συναισθήματα σε σχέση με το εαυτό και αισθήματα αδυναμίας (όπως π.χ. θυμός, ενοχή ή ντροπή για την αδυναμία και για τον ίδιο τον εαυτό, το σώμα, τις κοροϊδίες για τη σεξουαλική ταυτότητα, κτλ.).
- αρνητικά συναισθήματα σε σχέση με το εαυτό και αισθήματα αδυναμίας (όπως π.χ. θυμός, ενοχή ή ντροπή για την αδυναμία και για τον ίδιο τον εαυτό, το σώμα, τις κοροϊδίες για τη σεξουαλική ταυτότητα, κτλ.).
- Πολλοί λίγοι ήταν ενήμεροι του τι συμβαίνει όσον αφορά τη διάσταση, την έκταση, αλλά και τη φύση του φαινομένου, καθώς και των μακροχρόνιων αρνητικών συνεπειών του. Από την άλλη, κάποιοι γονείς δραστών, με τους οποίους ήρθαν σε επαφή οι εκπαιδευτικοί και οι ψυχολόγοι, δεν διανοούνταν ότι τα παιδιά τους έκαναν αυτές τις ενέργειες.
